|
kurdland روستاى سولاکان دردامنه كوه 2835متري عبدالرزاق باآب وهوايي كوهستاني وطبيعتي زيبا ومردماني ازتبارفرهنگ وادب واكثراتحصيل كرده باحدود120نفردارندگان تحصيلات عالي وحدود13وبلاگ نويس ويك وبسايت رسمي يكي ازنادرترين روستاهاي ادبي وفرهنگي ايران وكردستان ميباشدوحدودات روستاازگنجيه زيويه تانزديكيهاي غاركرفتوكه هردوضلع اين روستاوغارهاي زيرزمينان درامتداداين اضلاع وآثارباقيمانده ازقلعه هاي باستاني ازوجودتمدني عظيم حکايت دارد چو شیرین در مداین مهد بگشاد ز شیرین لب طبق ها بگشاد پس از ماهی کز آسایش اثر یافت زبیرون رفتن خسرو خبر یافت که از بیم پدر شد سوی نخجیر وز آنجا سوی ار من کرد تدبیر بدرد آمد دلش زان بی دوایی که کارش داشت الحق بینوایی چنین تا مدتی در خانه می بود ز بی صبری دلش دیوانه می بود حقیقت شد ور اکان یک سواره که می کرد اندرو چندان نظاره جهان آرای خسرو بود کز راه نظر می کرد چو خورشید در ماه بسی از خویشتن بر خویشتن زد فرو خورد آن تغابن را و تن زد صبوری کرد روزی چند در کار نمود آنگه که خواهم گشت بیمار مرا قصری به خرم مرغزاری بباید ساختن بر کوهساری که کوهستانیم گلزار پرورد شد از گرمی گل سرخم گل زرد بدو گفتند بت رویان دمساز که ای شمع بتان چو شمع مگذار تو را سالار ما فرمود جایی مهیا ساختن در خوش هوایی اگر فرماندهی تا کار فرمای به کوهستان تو را پیدا کند جای بگفت آری بباید ساختن زود چنان قصری که شاهنشاه فرمود کنیزانی کزو در رشک ماندند به خلوت مرد بنا را بخواندند که جادویی است اینجا کار دیده ز کوهستان بابل نو رسیده زمین را گر بگوید کای زمین خیز هوا بینی گرفته ریز بر ریز فلک را نیز گر گوید بیارم بماند تا قیامت بر یکی گام ز ما قصری طلب کرده ست جایی کزان سوزنده تر نبود هوایی بدان تا مردم آنجا کم شتابند ز جادو جاویی ها در نیابند بدین جادو شبیخونی عجب کن هوایی هر چه ناخوشتر طلب کن بساز آنجا چنان قصری که باید ز ما درخواست کن مزدی که شاید پس آنگه از خزو دیبا و دینار وجوه خرج دادنش به خروار چو بنا شاد گشت از گنج بردن جهان پیمای شد در رنج بردن طلب می کرد جایی دور از انبوده حوالی بر حوالی کوه بر کوه بدست آورد جایی گرم و دلگیر کز او طفلی شدی در هفته پیر بده فرسنگ از کرمانشهان دور نه از کرمانشهان بل از جهان دور بدان جا رفت و آنجا کارگه ساخت به دوزخ در چنان قصری به پرداخت که داند هر که آنجا اسب تازد که حوری را چنان دوزخ نسازد چو از شب گشت مشگین روی آن عصر ز مشگو رفت شیرین سوی آن قصر کنیزی چند با او نارسیده خیانت کاری شهوت ندیده در آن زندانسرای تنگ می بود چو گوهر شهربند سنگ می بود غم خسرو رقیب خویش کرده در دل بر دو عالم پیش کرده برگرفته از دیوان خسرو شیرین نظامی گنجوی توضیح:کوشک منطقه ایی در شهرستان ایوان غرب است که دارای آب و هوایی گرمرمسیری می باشد. هم اینک نیز این قصر،شیرین در منطقه وجود دارد که یکی از آثاری است در ایوان غرب که ثبت ملی رسیده است. نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ  وچه ساده با گریستن خویش زاده می شویم و چه ساده با گریستن دیگران از دنیا می رویم و میان این دو سادگی معمایی میسازیم به نام زندگی"رضاسيدرشيد" آخرین مطالب 
نويسندگان پيوندها
|
|||
 |
تبادل
لینک هوشمند
